آینه در آینه – هوشنگ ابتهاج ( ه - الف - سایه )

آینه در آینه – هوشنگ ابتهاج ( ه - الف - سایه )
اشعار زیبای هوشنگ ابتهاج را بسایر دوست دارم. می خوانم و به حال و هوای خودم به ترکی آذربایجانی ترجمه می کنم. امّا با این شعر زیبایش خاطره ای زیباتر دارم و به حال و هوای خودم ترجمه اش کردم.
*

مژده بده ، مژده بده، یار پسندید مرا
سایه او گشتم و او، برد به خورشید مرا
جان دل و دیده منم، گریه خندیده منم
یار پسندیده منم، یار پسندید مرا
کعبه منم، قبله منم، سوی من آرید نماز
کان صنم قبله نما، خم شد و بوسید مرا
پرتو دیدار خوشش، تافته در دیده من
آینه در آینه شد، دیدمش و دید مرا
آینه خورشید شود، پیش رخ روشن او
تاب نظرخواه و ببین، کاینه تابید مرا
گوهر گم کرده نگر، تافته بر فرق فلک
گوهری خوب نظر، آمد وسنجید مرا
نور چو فواره زند، بوسه بر این باره زند
رشک سلیمان نگر و غیرت جمشید مرا
هر سحر از کاخ کرم، چون که فرو می نگرم
بانگ لک الحمد رسد، از مه و ناهید مرا
چون سر زلفش نکشم، سر ز هوای رخ او
یاش که صد صبح دمد، زین شب امید مرا
پرتو بی پیرهنم، جان رها کرده تنم
تا نشوم سایه خود، باز نبینید مرا
*
گؤزگو گؤزگوده
موژده می وئر ، موژده می وئر ، یار به یه نیبدی منی
اونون کؤلگه سی اولموشام  ، آپاریبدی گؤیه منی
اوره ک ، گؤزون جانی منم ، آغلارکن گوله ر منم
به یه نیلمیش سئوگی منم ، یار به یه نیبدی منی
کعبه منم ، قیبله منم ، منه ساری قیلین ناماز
چونکی گؤزل قبله نما ، اییلیب اوپوبدو منی

خوش گؤروشمه یین ایشیغی ، شاواغین سالدی گؤزومه
گؤزگو گؤزگویه دوشدو ، گؤردوم ، اودا گؤردو منی

گؤزگو گونشه دؤنر ، اوونون شاواغی یانیندا
ایشیقلیقی ایسته و گؤر ، گؤزگو ایشیقلاتدی منی
ایتیلمیش جواهیره باخ ، شاواق سالیبدیر فلکه
یاخجی باخیشلی بیر زرگر ، گلدی یاخین اؤلچدو منی
ایشیق کی فواره له نر ، اییلیب اوجو اؤپه ر
باخ سلیمانین حمتیله ، جمشید غیرتینی منده
هر شاواخ کرم کاخیندان ، اوندا کی دوروب باخیرام
لک الحمد سه سی گلیر، آی نان اولدوزدان منه
چون زلفو کیمی اوزمویه م ، الیم اونون اته گیندن
گؤرکی یوز شاواق آچیلار، اومودلی گئجه مه منیم
اینی یالین بیر ایشیقام ، جیسمینی بوراخمیش جانام
بلکی اؤز کؤلگه م اولمویام ، بلکی گؤرمویه سیز منی

*