اول نوامبر جشن درگذشتگان
اول نوامبر
است و تعطیل رسمی. هوا ابری و شهر خاموش و بی سر و صدا. برگهای زرد ریزان و از
شاخه آویزان، زندگی ساکت و بی روح. برخلاف دیشب « هالووین» که پر از جنب و جوش بود
و سر و صدای کودکان و صورت های سیاه کرده و لباس های سیاه و نقاب های به قول
خودشان وحشتناک و سیاه بر صورت. کدو تنبل های تزئین شدۀ تو خالی. گویی جشن، جشن
شادی و شیرینی خوران کودکان است و بس. خوش به حال کودکان که چه زندگی شیرین و بی
غمی دارند. به هر بهانه ای همچون یک تکه شیرینی و کیک و آب نبات شاد می شوند. گویا
آنها بهتر از ما می دانند که عمر کوتاه است و باید دم را غنیمت دانست.
اول نوامبر، روز بزرگداشت یاد در گذشتگان است و برایشان جشن می گیرند و مراسم مذهبی
در کلیسا و روشن کردن شمع بر مزار مردگان است.
راستی که خوش به حال کودکان.
No comments:
Post a Comment