سئل گوجو، یئل گوجو، ائل گوجو
می گویند روزی بود و
روزگاری، دوره، دورۀ قاجار بود و امتیاز پراکنی و تکه تکه کردن وطن مادرمرده. زمان
ناصرالدین شاه بود و تسلط روس و انگلیس. از بانگ شاهنشاهی و کشتیرانی در رود کارون
بگیر تا قزاق خانه و شیلات خزر. در سال 1270 هجری شمسی نوبت که به تنباکو و توتون
رسید، کاسۀ صبر مردم لبریز شد. میرزای شیرازی لب تر کرد و میرزا جواد آقامجتهد
تبریزی و میرزا حسن آشتیانی و... توتون و
تنباکو حرام شد و مردم لب به توتون و تنباکو نزدند. زنان نیز در تحریم توتن و
تنباکو سهیم بودند. اورقیه آنایم قلیان را خیلی دوست داشت و مادربزرگم چپق می کشید
و عمّه بزرگم سیگار زر. «انیس الدوله» همسر پرنفوذ و مورد علاقۀ ناصرالدین شاه نیز
همراه مردم شد و دستور جمع آوری قلیان ها را در کاخ صادر کرد. سرانجام 24 اردیبهشت
سال 127 شمسی ( همان سال ) امتیاز لغو شد.
*
یاد شعر زیبای بارون میاد جرجر، احمد شاملو افتادم که مصراع آخرش این بود:
وقتی که مردا پاشند، ابرها زهم می پاشند
*
No comments:
Post a Comment