به بهانه روز عصای سفید

از هلن کلر تا زهرا فتحی

در تقویم، امروز روز جهانی عصای سفید نامگذاری شده است. سخن از نابینا که به میان می آید، درسی از دروس فارسی مان به یادم می افتد.« زندگی من» خلاصه ای از شرح زندگی  هلن کلر، که  کودکی ناشنوا و نابینا بود و الکساندرگراهام بل برایش معلمی به نام « آن سالیوان » معرفی می کند. آن سالیوان، معلم سخت کوش، موفق به تعلیم هلن کلر می شود و به او نوشتن و لب خوانی را می آموزد.
هلن کلر نویسنده، سخنران و فعال سوسیالیستی بود و در سن 87 سالگی درگذشت.
یادش به خیروقتی درس زندگی من را روخوانی می کردیم و مادرمان اشتباهی در خواندن ما می دید، می گفت:« اولون اریین، یاریزجان دی باخ، نه دیلی وار نه آغزی، سیزه عبرت درسی وئریر. بویوزو یئره سوخوم.»
از خجالت بمیرید و آب شوید. ببینید نصف شماست. لب و دهان ندارد، اما دارد به شماها درس عبرت می دهد. قد و قواره تان بره توی زمین.
*
انسانهای کرو لال و کور، در اطراف ما کم نیستند. برای دیدنشان دقت لازم است. چندی است که دخترکی با صدای زیبایش خیلی ها را مجذوب خود کرده است. نابیناست اما ناامید نیست. می خواند و خیلی خوب می خواند. اسمش زهرا فتحی است. زهرا بالا. دختری که آوازه اش همه جا پیچیده است. مادری دارد فداکار و همیشه همراهش.
*
روز عصای سفید بر زهرا بالا و زهرابالاهای دیگر، برای روشندلان ناشناخته مبارک.