گفتگو

هاله :« این نخ چه خوش رنگه ، می خواهی چکارش کنی؟»  

من :«  می خواهم یک پلیور قشنگ برای خودم ببافم.»

عطیه :« واخسئی ! از سن و سالت خجالت بکش از پنجاه خیلی گذشتی. نوه هم که داری . برازنده تو نیست این رنگها رو بپوشی.»

هاله با تعجب :« چرا برازنده نیست؟ این رنگ که قرمز و زرد و نارنجی نیست ؟»

عطیه :« چی داری می گویی ؟  زنی با این سن و سال  که نمی تواند از رنگهایی چون بنفش روشن و سبز و آبی بپوشد. »

من :« اما من از این رنگها خوشم می آید . این رنگها که زننده نیستند.»

عطیه :« نه جانم برای جوانها خیلی هم خوش رنگ و مناسبند. برای مادربزرگ ها مناسب نیستند.»

صالیحا :« تو رو خدا حال مردم را نگیر توی مملکت ما هم این رنگها زننده نیستند. »

هاله :« خوب صالیحا جان عطیه است دیگر . ضد حال است ضد حال »

عطیه :« رنگهای مناسب زنان سالخورده خاکستری و سرمه ای و قهوه ای و سیاه و .. و رنگهای تیره است . از من گفتن بود . حالا خود دانی.»

شب هنگام ، با شروع تلویزیون میل ها را به دست گرفتم  اما دیگر دستهایم برای بافتن علاقه ای نشان نمی دادند. در برنامه اخبار خاتون سرشناس را دیدم. کت دامن خوش رنگی به تن داشت. خوش رنگ تر و روشن تر از رنگ نخ من. او که خیلی پیرتر از من است . چرا رنگهای شاد برازنده اوست و برازنده من نیست؟

از بعضی رنگهای تیره خوشم می آید . اما هر رنگی برای مجلسی مناسب است. من دوست ندارم همه اش تیره بپوشم. دوست ندارم دیگر.