2007-05-01

به بهانه روز معلم

روز کارگر و روز معلم مبارک
از دوران مدرسه بخصوص دبستان ، آنچه که بیشتر به خاطر دارم خط کش چوبی خانم معلمها و خانم ناظمها و سوزش دستهایم است . به حق و ناحق کتک خوردم و بی صدا گریستم . زمانی که خود محصل بودم مادرم به خانم معلم گفت : اتی سنین سومویو منیم ( گوشتش مال شما و استخوانش مال من ). وقتی خودم معلم شدم مادر دانش آموزان گفتند : مواظب روح لطیف و دل نازک فرزند دلبندم باش . بیشتر خط کشها را زنگ ریاضی و انشا خوردم . موضوعات انشا همیشه تعریف کنید و چرا دوست دارید بود . به مصداق ییخیلان مچید منبریندن بللی اولار ( مسجدی که خراب شده از منبرش پیداست ) نوشته های ما نیز شامل ده دوازده سطر تکراری من ... دوست دارم و ... بود . یادم می آید برای انشای علم بهتر است یا ثروت ؟ نوشته بودم البته که ثروت بهتر است و برای ادعایم نیز یک صفحه کامل دلیل نوشته بودم که خط کش جانانه ای هم نوش جان کردم . باور کنید آدم منفی نبودم فقط پیش خودم فکر می کردم که چرا همیشه در مورد هر موضوعی باید خوب است و بهتر است و احسنت گفتن را یاد بگیریم . دلم می خواست گاهی اوقات انتقاد کنم . در مورد زیبائی فصل پائیزنوشتم اما به سبب نوشتن چند سطرناقابل از گل و لای باران پائیزی مورد غضب خانم معلم قرار گرفتم . از همان دوران کودکی حرفم توی دلم ماند و کسی هم انتقاد کردن یادم نداد خودم یاد نگرفتم و به دانش آموزانم نیز یاد ندادم . از چه کسی می بایست یاد می گرفتم . روزی بانوی پیش کسوتی داشت درمورد حیا و ادب و عفت دختر حرف می زد که گفت : ناواخ سوپورگه دانیشدی قیز دا دانیشار ( هر وقت جارو حرف زد دختر هم حرف می زند ) کم سن و سال بودم . نگاهی به جار انداختم و دیدم تفاوت من و جارو خیلی زیاد است و گفتم : آخر تفاوت دختر با جارو خیلی زیاد است جارو نمی تواند از جایش تکان بخورد و من می توانم ، فوری جواب داد که نه تفاوت تو با جارو در این است که تو زبان درازی داری اگر یک کمی از آنرا قیچی کنم مثل جارو مودب می شوی . باور کنید تا مدتی از این بانو می ترسیدم و فکر می کردم جسارت ان را دارد که به راستی زبانم را قیچی کند . تازه مادرم نیز نکوهشم کرد که دختر خوب در مقابل گیس سفید خفه خون می گیرد و زیاد حرف نمی زند . این چنین بود که خفه خون گرفتم و دختر خوب و حرف شنو مامان جانم شدم . به قدری که وقتی بزرگ شدم راه و روش حرف زدن نمی دانستم و با هر سخنی به شدت سرکوب شدم . شاید طرف مقابل حق داشت وسخنم نابجا بود .
خوب انتقاد و گلایه کردم و دلم کمی خالی شد باید خوبیها را نیز به خاطر بیاورم . کاش حداقل اسمش را به خاطر می آوردم . همان خانم معلمی را می گویم که هر ماه پیک دانش آموز را به من می داد تا بخوانم و دوباره به خودش برگردانم . خانم معلم دیگرم را که کتاب یک هلو وهزارهلو را به من امانت داد و خواندم همان خانم معلمی که بعد از شنیدن یکی از انشاهایم گفت : دخترم پیش من خواندی برای دیگران نخوان که فکر می کنند دیوانه شده ای . آقای دبیر کلاس هفتم که سر کلاس ترکی آذربایجانی سخن می گفت و من فکر می کردم عجب دل و جراتی دارد . همان دبیری که تشویقم کرد بایاتیها را جمع آوری کنم . من نیز حرفش را گوش کردم و پس از مدت کمی دفترم پر از بایاتیها شد و صفحاتش را نیز با تصاویر زیبا تزئین کردم . دفتری که مثل سایر وسایلم درآن دوران طوفانی زندگیم گم شد . نمی دانم چه به سرش آمد . همان دبیری که حیدربابای شهریار را به من امانت داده سه روز فرصت داد که بخوانم و دوباره به خودش برگردانم و من از بقال سرکوچه مان دفتری خریدم و سه روزه هر دو جلد حیدربابا را در دفترم نوشتم . مادرم فکر کرد جریمه می نویسم . وقتی کتاب را پس دادم دفتر را نیز نشانش دادم . با تعجب نگاهم کرد و با لبخند گفت : قیز سن دلی سن ( دختر تو دیوانه ای ) اولین هدیه ام را از او دریافت کردم . یک جلد کتاب حافظ با نقاشی های زیبای محمد تجویدی . چقدر خوشحال شدم . شب تا صبح کتاب را روی بالشم گذاشتم و دو تائی کنار هم خوابیدیم و هم او بود که مرا با مولانا و خیام و باباطاهرعریان اشنا کرد . از خواندن این کتابها لذت می بردم به عالمی دیگر سفر می کردم و بهترین دوستم فکر می کرد عاشق شده ام
در مقابل آن همه خوبی این عزیزان ، چقدر شرمنده ام که اسامی شان را فراموش کرده ام . ای کاش این پست مرا بخوانند و مرا بشناسند . خواستم بر دستان آن خانم معلم و آقای دبیر که نوشتن و مطالعه کردن را به من آموختند بوسه بزنم . کاش صدایم را بشنوند
روز معلم بر معلمان و اساتید محترم مبارک

12 comments:

Anonymous said...

سلام شهر بانو باجي روز معلم بر تو كه عمرت رو بپاي ما گذاشتي تبريك ميگم همين از دستم مياد كه برات دعاي خوشبختي و سلامتي كنم
اون يكي وبت هم كه فيلتر شده ديگه نمي تونيم بياييم

Anonymous said...

من فکر می کنم یک نوع تداوم معنایی هست. راحت ترین معنای جاودانگی یعنی بهترین پاسخ به مرگ به نظر من همینه.

Anonymous said...

روزتون مبارک شهربانو جان ، امیدوارم همیشه موفق باشید ...

Anonymous said...

سلام عزیز معلم
معلیم گونی و آرزیلاریمیزین چیجکلنن گونی سیز وبوتون معلم لره مبارک اولسون
شاد یاشایین
هادی

Anonymous said...

سربلند باشی شهربانو جان
من به گویش ترکی _ خودم می نویسم:
گینین مباری عزیز مهربان معلم:*:*:*

Anonymous said...

ابتدا شهربانو جان روز معلم را به تو تبريك مي گويم و در يك جمله بگويم: با تو درد تركه معلم بد از يادم رفت! راستي درباره مجسمه آزاد زن نوشتم اگر قدم رنجه كني در وبلاگم بخوان. روزت مبارك

سامان said...

1-عزیز روزت مبارک
2-خیلی از ... (خجالت می کشم بگم معلم) را که یادم میافته نمی تونم نفرینشون نکنم اما چند تائی هم از صمیم قلب دوست دارم.
3-من جز اون دسته ام که قبول دارم : درس معلم ار بود زمزمه محبتی ...
4-بعضی از همین معلم هام اصلا در مدرسه نبودند مثل تو پس معلم عزیزم روزت مبارک

Anonymous said...

روز معلم، معلمان را به بند می‌کشند و روزی را روز معلم می‌نامند که ارتباطی به جنبش معلمان ندارد. اگر روزی را باید به نام معلم نام‌گذاری کنند، آن روز باید روز قتل دکتر خان‌علی باشد که هم معلم بود و هم جان‌اش را در راه احقاق حقوق معلمان داد. احترام مطهری بجای خود ولی در راه به هدف رسیدن حقوق معلمان ترور نشد

عمو اروند said...

شهربانوی گرامی
نوشته‌ی من دردِ دل من است ازاین نام‌گذاری چرا که من در آن سال با سنی زیر بیست سال، از فعالان این نهضت بودم در سطحی بسیار پائین و با موتورسیکلت از این ده به آن اعلامیه‌های ستاد را بدست معلمان می‌رساندم.و دیگر این که نوشته‌ی آقای صفری را هم خوانده بودم/ گرچه یادم نبود / و سوم یادآوری من از زنده‌یاد خان‌علی نمی‌تواند و نباید ناقض نوشته‌ی شما باشد. من به معلمان خوب بسیار احترام می‌گذارم و بارها هم با نام از آنان یاد کرده‌ام و از معلمان بد هم دل پر خونی دارم گرچه هرگز از آنان نامی نبرده‌ام. حتمن کسانی هم هستند که از من دل خونینی دارند. من بارها از آنان معذرت خواسته‌ام حتا در یکی از کامنت‌هائی که برای شما گذاشته‌ام
روزت مبارک

Anonymous said...

dear lady happy teachers day and one thing,you are still a teacher.god bless.

Anonymous said...

shahr banooye aziz , rooz moalem bar to ham mobarak. kash iran zamin alan hammoalem haee mesle to ro dasht.

خاتونك said...

روز معلم بر شما هم مبارک. خوش بحال اونایی که شاگرد شما بودن