بلند در کتاب کوچه - احمد شاملو

خاک هم بر سر کنی  پای تل بلند

دشمن دانا بلندت می کند – بر زمینت می زند نادان دوست

شتر ، خوابیده اش هم از الاغ بلندتر است.  

خرها را نعل می کردند ، شتر هم پایش را بلند کرد.

شترهای شاه را نعل می کردند ، ککه هم پایش را بلند کرد.

کوه هر چند بلند است ، راه بالای سر دارد.

دیوار حاشا بلند است.  

یک سر و گردن از دیگران بلند بودن.

هر که با دیگ نشست سیاه بلند می شود.

دود از کنده بلند می شود.

سحری بلند شدم خضر ببینم ، گیر خرس افتادم.

صدایش صبح بلند می شود.

صدایش از جای گرم بلند می شود.

هر چه شب گردتر خوابیدن ، صبح درازتر بلند شدن.

فواره چون بلند شود سرنگون شود.

گه را هر چه بیشتر هم بزنند بوی گندش بلندتر شود.  

بلندی قداره فایده ندارد ، یک قدم جلو.

هر پستی یک بلندی دارد.

منبع : کتاب کوچه - احمد شاملو با همکاری آیدا سرکیسیان 

*