نامه به کودکی که هرگز زاده نشد - اوریانا فالاچی

 

داستان این کتاب، نامۀ زنی جوان به جنینی است که در رحم دارد. بارداری ناخواسته. مانده است که کودکش را نگه دارد یا موقیعت مناسب شغلی اش را. داستانی خوش خوان است. انصافا مترجم عباس زارعی هم خوب ترجمه اش کرده است. ارزش خواندن دارد. آموت « یوسف علیخانی» خودمان ناشر این کتاب است. همان ناشر و نویسنده ای که «خاما» یش را بی وقفه خواندم.
*
در کتابی خواندم وقتی رنج ما به پایان می رسد، از خود می پرسیم چطور توانسته ایم چنین جهنمی را تحمل کنیم؟ واقعا باید همینطور باشد. زندگی فوق العاده است. زخم های ما با سرعتی باور نکردنی التیام می یابند. لگر جای زخم ها نبود، حتی یادمان نمی آمد که خونی ریخته شده است و حتی روزی جای زخم ها هم ناپدید می شود. این اتفاق برای من هم می افتد. همینطور است، نه؟ « صفحۀ 119»
*
اوریانا فالاچی نویسنده و مصاحبه گر و روزنامه نگار ایتالیایی 29 ژوئن 1329 در ایتالیا به دنیا آمد و بعد از 77 سال بار و بندیلش را بست و از این دنیای پر غوغا رفت که رفت. به قول فروغ فرخزدا تنها صدایش ماند.